Yazın da sinema (1)

Silgihanım’a bu yaz izlesin diye not aldığım filmlerden oluşan serinin ilk bölümü bu. Yani aslında onu düşünerek seçtiğim filmler. Ama Silgihanım’dan neyim eksik derseniz siz de göz atabilirsiniz.

Not: Yazlık, tiril tiril film izlemek isteyenler hayal kırıklığına uğramasınlar. Evet bazı filmler yaza daha çok yakışabilir ama Temmuz ayında Bergman izlemek isteyene hayır o kışın izlenir diyecek kadar küstah değilim.

pascaleramonda.com

• D’Ardennen (2015): Belçika yapımı film son derece iyi bir senaryo ve kurguya sahip. Konusu ve atmosfer bir yaz günü cintonik içerken açmayabilir ama bu onun izlenmesi gereken bir film olmadığı anlamına gelmez. Yönetmen: Robert Pront

ffbm.net

• Que Horas Ela Volta? (2015): İşte cintonik içerken rahatlıkla izlenebilecek bir güzellik. Her duygudan bir miktar barındırıyor. Anne rolündeki Regina Case’nin canlandırdığı Val karakterini çok sevdim. Toplumun konuşulmayan sınıflarını göstermesi açısından da ilgi çekici. Güzel ülkemize nasıl da benziyor! Yönetmen: Anna Muylaert

hollywoodreporter.com

• Gloria (2013): Madem Güney Amerika’dayız, Şili’nin başkenti Santiago’ya gidelim ve birkaç saat Gloria’nın hayatına odaklanalım. Pişman olmayacaksınız. Hele de kadınsanız, hiç. Sıcak yaz akşamı şarapla iyi gidecek bir film, yeteri kadar sarhoş olursanız Gloria, manchi tu nell’aria diye şarkı söyleyerek dans edebilirsiniz. Yönetmen: Sebastian Lelio

hollywoodreporter.com

• Tangerines (2013): Bu da mevsimsiz bir parça. Her sezon tercih edilebilir. Bu filmi sanırım Derya paylaşmıştı twitter’da, iyi ki de paylaşmış. Sizi bilmem ama ben savaş, soykırım gibi kocaman kavramların küçük olaylar/insanlar üzerinden mütevazı bir dille anlatıldığı filmleri seviyorum. Efektlerden ziyade hikaye etkilesin istiyorum. Mesela Universal Studios’un dev imkanlarıyla, abartılı bütçelerle yapılan işler çoğunlukla hayalkırıklığına uğratıyor. Büyük kahramanlar, hep iyilerin kazanması, en sonunda bir yerde iliştirilen dalga dalga Amerikan bayrağı filan hiç bıkılmayan klişeler. Bu nedenle Gürcistan yapımı Tangerines’i çölde su bulmuş gibi heyecanla ve her anından etkilenerek izledim. Bu kadar övgü dolu cümleyi art arda sıralayabileceğim Leviathan var bir de ama o tek başına apayrı bir yazı konusu. Yönetmen: Zaza Urushadze

avoir-alire.com

• La Tout Nouveau Testament (2015): Ödüller ve adaylıklarla dolu bir yıllık şanlı tarihi olan bu film tanrıyı konu ediniyor. Tanrı Belçika’da yaşıyor ve gerçek bir zorba. Sonrası çok eğlenceli iki saat. Görsel olarak ilham verici, yaratıcı, zeki diyaloglara sahip pek başarılı bir Belçika filmi. Bence denizden gelmiş, tuzu kumu üstünüzden atıp hafif bir sandviçle koltuğa yığılmışken keyifle izlenir. Yönetmen: Jaco Van Dormael

hollywoodreporter.com

• Marguerite (2015): Cape Town’a giderken uçakta izlemiştim bu filmi. Gece yarısı ve uyku bastırmışken, hiç de umutlu değildim. Ön-yar-gı. Üçüncü dakikada uyanmış, filmin içine yerleşmiş, sesli gülüyordum. Drama olarak geçse de nerden baktığınıza bağlı, Türkiye’de yakından tanıdığım o kadar çok ‘Marguerite’ var ki ister istemez aklıma üşüştüler. Şu noktada biraz dedikodu şahane olurdu ama sinefil bir leydi gibi davranmalı, seviyeyi düşürmemeliyim. Yönetmen: Xavier Giannili

web.de

• Er Ist Wieder Da (2015): Hava çok sıcaksa, esinti filan yoksa izlemek için ideal. Yanında buz gibi biranızı da içersiniz. Bunun kitabını okumuştum ve film olabilecek hikaye diye düşünmüştüm, iyi ki de olmuş. Sürükleyici ve eğlenceli. Bol bol da Berlin ve Almanlık var içinde. Bu arada insanların propagandayla manipüle edilebildiğini görmek, bu yüzyılda, çok garip ve acı değil mi? Yönetmen: David Wnendt